Hastalar ve Yöntemler: Ocak 2009 - Haziran 2014 tarihleri arasında infrarenal abdominal aort anevrizması (anevrizma çapı >5.5 cm) tanısı ile elektif EVAR veya açık cerrahi uygulanan ardışık 133 hasta (117 erkek, 16 kadın; ort. yaşları 67.1±9.0 yıl; dağılım 40-86 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi risk faktörleri, erken dönem mortalite oranları, kan transfüzyon ihtiyaçları, mekanik ventilatör destek süreleri, ameliyat sonrası komplikasyonları ve yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri kaydedildi. Hastaların tümü ameliyat sonrası polikliniklerde değerlendirildi ve bilgisayarlı tomografileri çekildi. Yeniden girişim ve mortalite oranları karşılaştırıldı.

Bulgular: Ortalama takip süresi 29.6±20.0 aydı. Erken mortalite EVAR grubunda anlamlı olarak daha düşüktü (%2.6"ya kıyasla %16.4; p<0.01). Açık cerrahi hastalarına kıyasla, EVAR grubunda kan transfüzyonu ve mekanik ventilasyon destek ihtiyacı, yoğun bakım ve hastanede yatış süresi anlamlı düzeyde daha düşüktü (p<0.01). Ameliyat sonrası komplikasyon oranı açık cerrahi hastalarında daha yüksek olmasına rağmen, EVAR grubu ile karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05). Takip sırasında yeniden girişim ve mortalite oranları ve ölüm zamanı açısından gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark yoktu (p>0.05).

Sonuç: Açık cerrahi için yüksek risk taşıyan seçilmiş hasta popülasyonunda EVAR erken dönemde mortalite ve morbidite üzerindeki anlamlı avantajları sayesinde tercih edilebilir bir seçenektir. Ancak, orta dönemde iki yöntem arasında sağkalım ve yeniden girişim ihtiyacı açısından anlamlı fark yoktur. Keywords : Abdominal aort anevrizması; endovasküler tamir; EVAR